zaman mıydı bu geçen??

Pek klişe tamam, fakat kim inkar edebilir ki zamanın ışık hızıyla geçtiğini?? Tam tamına 7 buçuk aydır evliyim. Nişanın, ilk tanışmanın üzerinden geçen süreleri saymıyorum bile!!
Hala zaman zaman bunları yaşayan ben miyim diyorum kendi kendime. Bildiğin evli barklı, haftanın belli günleri çamaşır yıkayan, ertesi gün gelen temizlikçiye "bu hafta şunu yap, bunu yap" diye talimatlar yağdıran, haftasonları misafir ağırlayan, buzdolabının üzerinde mıknatıslı notluğuna evin eksiklerini not eden, hergün düzenli olarak aynı saatte iş yerinden annesini arayan falan bir tip oldum çıktım. Şaşılacak şey doğrusu. Sen onca sene annenin eteğinde yaşa yaşa, sonra bir anda hooop ev hanımı rolünü at çantaya:)) İnsanın gerçek potansiyeli, baskı anlarında ortaya çıkarmış. Bunun açıklaması olsa olsa budur.. Fakat muhteşem öngörü yeteneğim, potansiyelimin büyük kısmının henüz tam olarak gün ışığına çıkmadığını çıtlatıyor bana yavaş yavaş.. Galiba içgüdüsel bir şekilde, yani aslında açıkçası nasıl olduğunu pek de çözemediğim bir mekanizma sayesinde-ki ben buna kısaca "kıvama gelmek" diyorum-bir sonraki aşama olduğundan neredeyse emin olduğum insan yavrusu üretme alanına da adım atmaya niyetleneceğim. Neden olmasın?? Ailemdeki ve çevremdeki tüm yaşlı kadınların dediği gibi; "Heerşeyin bir zamanı var kızım.."

ağva kaçamağı...

güzel havayı ve içinde bulunulan stresli hayatı fırsat bulup soluğu  Ağva'da aldık..cuma akşamı yola çıktık..1,5-2 saatte gittik aheste aheste..yolun sonunda cennetin bu dünyadaki provasına düştük..arabadan indiğimde kulaklarım sessizlikten sağır oldu..yeşil göksu nehri..bungalovlar..mis kokulu güller..sevgili..ateşin başında sohbetler..soslu somonlu menüler..gitmek gerek..gitmekle kalmayıp ruhu dinlendirmek gerek..

evlilik sonrası işleri-1..

bu haftasonu nihayet sevgilimle birlikte düğün fotoğraflarımızı seçmek üzere sayın fotoğrafçının yolunu tuttuk..19 mayısı hiç bu kadar sevmemiştim..yollar bomboştu ve biz şişliden caddebostana gayet makul bir hızda 20 dakikada falan gittik..ve fekat işkence ondan sonra başladı..tam tamına 3 buçuk saat sandalye tepesinde bilgisayar başında düğün fotoğrafı seçtik..oradan çıktığımda 5 dakika önce katliam yapmış gözü dönmüş katiller gibi hissediyordum-ve işin kötüsü galiba öyle de görünüyordum..çünkü sevgilim yemek sırasında yüzüm dışında heryere baktı durdu pideleri yerken:) olsun..o beni böyle de seviyor:)

Karaköy..

Tamam tamam..uzun zamandir yazmiyorum kismini geciyorum..hic ugrasamayacagim..evlilik hazirligi mesgalesi hayatimda epeyce yer kapladigindan uzunca bir sure piramitte pek yukari tirmanamadim..artik evli ve aşık olarak devam etmekte oldugum hayatim, nihayet blogumla ilgilenme konusunda cevaz verdi bana..tabii başoşun bloguna yas bloguna yas gazini da ihmal etmeyelim olur mu.. Efenim gelelim sadede..rutin yasama donmemle sahane yerler gezelim gorelim bi de yiyelim konseptimize gecmis bulunmaktayiz..o zaman buradan buyrun: Karakoy'e hosgeldiniz..iddia ediyorum karakoy yakin gelecegin galatasi sohosu asmalisi..yok yok cok eminim..muthis potansiyeli var o civarin..tam olarak neresi diyelim..karakoy namli ile baslayip kemankes caddesi boyunca karakoy polis merkezine kadar olan mintika ve de paralelindeki sokaklar..baslangic karakoy kali otopark tabiiki..sonra namlinin gulluoglunun onunden devam edip tophane istikametinde ilerlemece..maya lokantasi, karakoy restorani gecmece..sonra fransiz gecidine varmaca..giristeki bej'e sulanmaca..bej icindeki kagithane'den kagit mamulu almaca..ardinda pasajin icinden devam edip arka tarafindaki ops'ta pirasa corbasi icmece..sokaktaki tatli tiny masalarda kocayla takilmaca..sonra dibinde oturulan duvarin icindeki kilisenin avlusundan gecip arka sokaktaki karabatak kafede kahve icip fal bakmaca..ama bu arada asma yapraklarinin altindaki sokakta oturmaca pek tabii..birkac fotografla ne kadar anlatilir bu guzellik, bu bohemistan, bu zarafet bilmem ama iste buyrun buradan..