ticaret..bavul olanından..

ciddi biçimde düşünmeye başladım ticarete atılmayı..bendenize bu ilhamı veren ise bu london'daki bir ucuzcu mağaza zinciri..efenim sözkonusu mağaza adanın pek çok noktasına dağılmış halde hizmet vermekte..en büyük şubelerinden biri de elbette london'un güzide caddelerinden oxfordstreette bulunmakta..dükkana ilk girdiğinde şartlı refleksin eşiğinden dönmek üzere bir kaçma güdüsünün pençesine takılıyor insan..lakin 1-2 saniyelik-ya da dakikalık herneyse..zaman algım pek iyi olmadı genelde-sabır gösterisinin ardından dükkana girildiğinde durumu kavrıyorsun..hiç de dandik olmayan eşofmanlar, bornozlar, nevresim takımları, aksesuarlar, pijamalar, kazaklar falanlar filanlar 1 ila 15 pound arasında değişen fiyatlarla reyonlarda seni beklemekteler..acaip bişey..sen daha bir süre öyle pel pel bakarken ingilizyuslar seni dirsek atma yöntemiyle yollarından uzaklaştırarak ürün yığınlarının arasında yol almaya başlıyorlar yırtıcı kuşlar edasıyla..neyse nihayetinde insansın sen de, adapte oluyorsun az zaman sonra..amanın onlar ne güzel pijamalar öyle..ne de güzel çoraplar konçunda geyik kafalarıyla..çok fena..50 pounda dünyayı alıp çıkıyorsun oradan mesela..bu mümkün yani..tecrübeyle sabit..

düşünmeye başladım ister istemez..bunları birkaç bavula doldurup nişantaşında bir tükkan kiralasam..sonra da hepsini 'spot ürünler..hepsinden sınırlı sayıda' diye pazarlasam..tutar bence..düşün bir; bu geyikli çoraplardan sadece sende olacak..hem de kırmızı beyaz..istemez misin..istersin elbette..adamlar bu primitive mantığı azcık geliştirip H&M'i yaratmışlar yahu..ben neden öyle bir imparatorluk kurmayayımki..